مقایسه عملکرد ژنوتیپ‌های بدون تانن و دارای تانن باقلا در شرایط آب و هوایی گرگان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار بخش زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران

2 استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

3 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

سابقه و هدف: دو نوع رقم باقلا دارای تانن و بدون تانن وجود دارد. تانن‌ها ترکیبات ضد تغذیه‌ای هستند که بر روی کیفیت و قابلیت هضم تاثیر منفی می‌گذارند. این بررسی به‌منظور ارزیابی عملکرد ژنوتیپ‌های بدون تانن در مقایسه با ژنوتیپ‌های دارای تانن انجام شد.

مواد و روش‌ها: این آزمایش در سال زراعی 95- 1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. 11 ژنوتیپ‌ مختلف باقلا (پنج ژنوتیپ دارای تانن، پنج ژنوتیپ بدون تانن و ژنوتیپ شاهد برکت) از نظر صفات زراعی شامل ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه و غلاف سبز، عملکرد زیست توده و شاخص برداشت مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج تجزیه واریانس نشان‌دهنده وجود تفاوت معنیدار بین ژنوتیپها از لحاظ ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، عملکرد غلاف سبز و شاخص برداشت بود. نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد ژنوتیپ‌های GF-331 و GF-332 هر دو از گروه ژنوتیپ‌های دارای تانن بیش‌ترین عملکرد دانه (به‌ترتیب 6746 و 6427 کیلوگرم در هکتار) را تولید کردند. کم‌ترین (3540 کیلوگرم در هکتار) میزان عملکرد دانه نیز مربوط به ژنوتیپGF-98 از گروه ژنوتیپ‎های بدون تانن بود. میزان عملکرد غلاف سبز از 15080 تا 33067 کیلوگرم متغیر بود. کم‌ترین میزان متعلق به GF-98 (بدون تانن) و بیش‌ترین آن مربوط به GF-20 (شاهد) بود. عملکرد زیست توده از 29000 تا 57333 کیلوگرم در هکتار متغیر بود. ژنوتیپ GF-247 (بدون تانن) بیش‌ترین و ژنوتیپ‌ GF-98 (بدون تانن) کم‌ترین عملکرد زیست توده را تولید کردند. براساس نتایج مقایسه میانگین‌، بیش‌ترین وزن 100 دانه با 33/158 گرم مربوط به ژنوتیپGF-21 (گروه دارای تانن) و کم‌ترین آن با 102 گرم مربوط به GF-249 (بدون تانن) بود. نتایج مقایسات گروهی نشان داد که بین دو گروه ژنوتیپ‌های دارای تانن و بدون تانن اختلافی از نظر ارتفاع بوته، عملکرد غلاف سبز و عملکرد زیست توده وجود نداشت. به‌طور کلی، ژنوتیپ‌های دارای تانن از نظر صفاتی مانند وزن 100 دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت بهتر از ژنوتیپ‌های بدون تانن بودند.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه، ژنوتیپ‌های دارای تانن از نظر اکثر صفات مورد مطالعه در این آزمایش برتری قابل توجهی نسبت به ژنوتیپ‌های بدون تانن داشتند. بنابراین، اگر هدف از کاشت باقلا دستیابی به عملکردهای بالاتر است استفاده از ژنوتیپ‌های دارای تانن در شرایط محیطی گرگان عملکرد بهتری تولید می‌کند. از طرف دیگر، براساس نتایج این بررسی، عملکرد دانه گروه ژنوتیپ‌های بدون تانن مشابه با ژنوتیپ برکت بود و به‌دلیل این‌که ژنوتیپ‌های بدون تانن از لحاظ کیفیت و ارزش غذایی بهتر از ژنوتیپ‌ برکت هستند در صورت تکرار این نتایج (مشابه بودن عملکرد ژنوتیپ بدون تانن با ژنوتیپ برکت) در مطالعات آتی، توسعه و کشت آن در این منطقه توجیه‌پذیر می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The comparison of genotypes with and without tannins of faba bean in Gorgan climatic conditions

چکیده [English]

Background and objectives: There are two types of faba bean varieties - tannin and low tannin (zero tannin). Tannins are anti-nutritive compounds that affect quality and digestion. This study was performed to evaluate the performance of genotypes zero tannins genotypes whit tannin genotypes.
Materials and methods: This experiment was conducted in the crop year of 2015-2016 in agricultural research station of Gorgan, in RCBD with three repetitions. 11 different faba bean genotypes (five tannin genotypes, five zero tannin genotypes, and Barakat as control genotype) were evaluated in the terms of agronomic traits of plant height, number of pods per plant, 100-seed weight, grian yield and green pod yield, biological yield and harvest index.
Results: The results of variance analysis showed a significant difference between genotypes in terms of plant height, number of pod per plant, 100-seed weight, seed yield, biomass yield, green pod yield and harvest index. The results of mean comparisons showed that GF-311 and GF-332 both from tannin genotypes had the most seed yield (6746 and 6426 kg ha-1 respectively). The minimum seed yield (3540 kg ha-1) was referred to GF-98 zero tannin. The green sheath yield varied from 15080 to 33067 kg. The least amount was referred to GF-98 (zero tannin) and the maximum amount was referred to GF-20 (control). The yield of biomass varied from 29000 to 57333 kg ha-1. The GF-247 genotype (no tannin) had the maximum and GF-98 (zero tannin) had the minimum yield. According to mean comparisons, the maximum weight of 100-seed with 158.33 gr belonged to GF-21 (tannin group) and the minimum with 102 gr belonged to GF-249 (zero tannin). The results of group comparisons showed no difference between two groups of tannin and zero tannin in terms of plant height, green pod yield and biomass yield. Generally, the tannin genotypes considering traits including, 100-seed weight, seed yield and harvest index were better than none tannin genotypes.
Conclusion: In this study, tannin genotypes considering the most of studied traits had a significant predominance to zero tannin genotypes. As a result, if the goal of faba bean production is to obtain high yields, using tannin genotypes in Gorgan climatic conditions is preferred. On the other hand, according to the results of this survey, the seed yield of zero tannin genotypes was similar to Barakat genotype and because none tannin genotypes had higher quality and are better than Barakat genotype, in case of repeating these results (similarity of performance of zero tannin and tannin genotypes) in future experiments, expansion and harvesting is justified in the region.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Genotypes
  • Green pod yield
  • Plant height
  • Tannin
1. Abdalla, A.A., Ahmed, M.F., Taha, M.B., and El Naim, A.M. 2015. Effects of different environments on yield components of faba bean (Vicia faba L.). Inter. J. Agric. Forest. 5: 1-9.
2. Al Barri, T., and Shtaya, J.Y. 2013. Phenotypic characterization of faba bean (Vicia faba L.) landraces grown in palestine. J. Agric. Sci., 5: 110-117.
3. Alghamdi, S.S. 2007. Genetic behavior of some selected faba bean genotypes. Afric. Crop Sci. Conf. Proc., 8: 709-714.
4. Alghamdi, S.S., and Ali, Kh.A. 2004. Performance of several newly bred faba bean lines. Egyptian J. Plant Breed., 8: 189-200.
5. Bakheit, M.A., and Metwali, E.M. 2011. Pedigree selection for seed yield and number of pods per main stem in two segregation populations of Faba bean (Vicia faba L.). World Applied Sci., J. 15: 1246-1252.
6. Bayoumi, T.Y., and El-Bramawy, M.A.S. 2010. Genetic behavior of seed yield components and resistance of some foliar diseases with its relation to yield in faba bean (Vicia faba L.). In: The Int. Conf. Agron., 290-315.
7. Della, A. 1988. Characteristics and variation of Cyprus faba bean germplasm, FABIS Newsl. 21: 9-12.
8. El-Harty, E.H., Shaaban, M., Omran, M.M., and Ragheb, S.B. 2009. Heterosis and genetic analysis of yield and some characters in faba bean (Vicia faba L.). Minia J. Agric. Res. Dev., 27(5): 897-913.
9. Ghareeb Zeinab, E., and Helal, A.G. 2014. Diallel analysis and separation of genetic variance components in eight faba bean genotypes. Ann. Agric. Sci., 59: 147-154.
10. Hasanvand, H., Siadat, S.A., Moraditelavat, M.R., Mussavi, S.H., and Karaminejad, A. 2015. Yield and Some Morphological Characteristics of Two Faba Bean (Vicia faba L). Cultivars to different Sowing Dates in Ahwaz Region. Agric. Sci. Sust. Prod., 25(2): 79-89. (In Persian)
11. ICARDA. 2008. Faba bean germplasm catalog; pure line collection.
12. ICARDA. 2009. Faba bean germplasm catalog; pure line collection.
13. Kalia P., and Sood, S. 2004. Genetic variation and association analyses for pod yield and other agronomic characters in Indian and Himalayan collection of broad bean (Vicia faba L.). Sabrao J. Breed. Genet., 36: 55-61.
14. Kiyanbakht, M.E., Zeinali, E., Siahmarguee, A., Sheikh, F., and Pouri, G.M. 2015. Effect of sowing date on grain yield and yield components and green pod yield of three faba bean cultivars in Gorgan climatic conditions. J.Crop Prod., 8(1): 99-119. (In Persian)
15. Link, W., Hanafy, M., Malencia, N., Jacobsen, H.J., and Jelenic, S. 2008. Faba bean. In: Compendium of Transgenic Crop Plants: Part 3. Transgenic Legume Grains and Forages, eds. C. Kole and HallT. C. Blackwell Publishing Ltd.Oxfordshire, UK. 98p.
16. Mansourian, F. 2015. Evalution of planting date on yield and yield components of variety of coars seed vicia faba in Gorgan. Islamic Azad University of Gorgan (MSc. Thesis of Agronomy). 60p. (In Persian)
17. Metayer, N. 2004. Faba bean breeding for sustainable agriculture in Europe. EUFABA, 2.
18. Marmolle, F., Leize, E., Mila, I., Van Dorsselaer, A., Scalbert, A., and Albrecht-Gary, A. 1997. Polyphenol metallic complexes: characterization by electrospray mass spectrometric and spectrophotometric methods: new methods for analysing old plant polyphenols. Analysis, 25(8): M53–M55.
19. Marquardt, R.R., Ward, A.T., and Evans, L.E. 1978. Comparative properties of tannin-free and tannin-containing cultivars of faba beans (Vicia faba L.). Can. J. Plant Sci., 58: 753-760.
20. Sepahvand, N. 2006. Water and challenges of research and production of cereals. Legumes articl. Nat. Conf. 193-195. (In Persian)
21. Sheikh, F. 2013. A preliminary study on bean genotypes received from ICARDA (lines 2011). Publ. Agric. Natur. Resour. Res. Cent. Golestan Province., 25p. (In Persian)
22. Sheikh, F., and Sekhavat, R. 2016. Preliminary evalution of faba bean (Vicia faba L.) lines.
SPII, 28p. (In Persian)
23. Sheikh, F., Sekhavat, R., Asteraki, H., and Jafarnodeh, S. 2016. Evaluate the performance of different genotypes Bean in the region, Gorgan, Dezful and Borujerd. 6th Iran. Pulse Crops Symp. 28 April-Lorestan. 5p. (In Persian)
24. Vaziri elahi, Gh. 1991. Herbs Practical Work. Roozbahan publications. Tehran. 81-76. (In Persian)