%0 Journal Article %T بررسی اثر هیدروپرایمینگ و پرایمینگ هورمونی بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود در شرایط دیم و آبی %J مجله تولید گیاهان زراعی %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z 2008-739X %A آذرنیا, محسن %A عیسوند, حمیدرضا %D 2014 %\ 02/20/2014 %V 6 %N 4 %P 1-18 %! بررسی اثر هیدروپرایمینگ و پرایمینگ هورمونی بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود در شرایط دیم و آبی %K تنش خشکی %K بذر %K حبوبات %K جیبرلین %K شاخص برداشت %R %X سبز شدن و استقرار گیاهچه نخود در تعیین تراکم نهایی بوته در واحد سطح در مناطق خشک و نیمه خشک اهمیت دارد. تنش خشکی بخصوص خشکی انتهای فصل، مهم ترین عامل کاهش عملکرد نخود در مناطق خشک شناخته شده است. در این تحقیق اثر هیدروپرایمینگ و پرایمینگ هورمونی با جیبرلین و اسیدآبسیزیک بر شاخص های رشد و عملکرد نخود تحت شرایط دیم و آبی مورد بررسی قرار گرفت. بذرها بصورت پرایم نشده و همچنین پرایم شده در غلظت های صفر (هیدروپرایمینگ با آب مقطر)، 50 ، 100 و 150 پی‌پی‌ام از هورمون جیبرلین و اسید آبسیزیک به صورت جداگانه پرایم شدند. رقم مورد استفاده، رقم آزاد و آزمایش بصورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی خرم آباد در سال زراعی 1389-1388 اجرا شد. نتایج نشان داد که شرایط دیم دوره رشد محصول را کوتاه کرد. عملکرد و اجزاء عملکرد دانه نخود در شرایط دیم کمتر از شرایط آبی بود و عملکرد دانه در شرایط دیم و آبی به ترتیب 88/439 و 48/689 کیلوگرم در هکتار بود. تیمار هیدروپرایمینگ نسبت به تیمار شاهد (بذرهای پرایم نشده) و سایر تیمارهای پرایمینگ، تعداد شاخه ثانویه، سطح برگ، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت را افزایش داد. استفاده از جیبرلین گلدهی و غلاف دهی را حدود هشت روز به تعویق انداخت. بیشترین میزان همبستگی عملکرد دانه به ترتیب با عملکرد زیستی (92/0 r=)، شاخص برداشت (84/0 r= )، وزن صد دانه (39/0 r=) و تعداد غلاف در بوته (36/0 r= ) بود. %U https://ejcp.gau.ac.ir/article_1510_9dc13f9f0056cffef9195469e0cdb425.pdf