دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
ارزیابی عملکرد و بهرهوری آب در برنج تحت شرایط مدیریت مختلف آبیاری و فاصله کاشت با استفاده از مدل ORYZA2000
1
19
FA
به منظور بررسی تاثیر فاصله کاشت و مدیریت آبیاری بر بهره­وری آب برنج در استان گیلان، آزمایشی در قالب کرتهای خرد شده برپایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1380 و 1381 در موسسه تحقیقات برنج کشور(رشت) انجام شد. مدیریت­های آبیاری در 4 سطح به عنوان عامل اصلی و فاصله کاشت در 3 سطح بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. از مدل شبیهسازی ORYZA2000 برای بررسی بهره­وری آب و اجزای بیلان آب در گزینههای مدیریتی متقابل آبیاری و فاصله کشت استفاده گردید. ارزیابی مقادیر شبیه­سازی و اندازه­گیری شده عملکرد دانه با استفاده از پارامترهای ضریب تبیین، آزمون <em>t</em>، ریشه میانگین مربعات خطا و ریشه میانگین مربعات خطای نرمال شده، انجام گرفت. عملکرد دانه با ریشه میانگین مربعات خطای 150-182 کیلوگرم در هکتار و ریشه میانگین مربعات خطای نرمال شده 6 درصد شبیه سازی شد، که توانایی مدل ORYZA2000 را در شبیه سازی عملکرد دانه برنج نشان میدهد. با استفاده از عملکرد دانه اندازهگیری شده و اجزای بیلان آب شبیهسازی شده از مدل ORYZA2000، مقدار بهرهوری آب مبتنی بر تبخیروتعرق (WPET) حدود 35 درصد کمتر از بهره­وری آب مبتنی بر تعرق (WPT) بود. با توجه به نتایج تحقیق مدیریت آبیاری 75 درصد تبخیر از سطح تشتک تبخیر و فاصله کاشت 20×20 سانتیمتر به عنوان بهترین مدیریت آبیاری و فاصله کاشت انتخاب شد.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_91.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_91_dd1ba7418817885fe51f328d69816e5c.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
اثرات مقدار و روش کاربرد کودهای زیستی در ترکیب با کود شیمیایی بر عملکرد
و اجزای عملکرد ذرت دانهای
21
35
FA
بهمنظور مطالعۀ اثرات کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و کودهای شیمیایی و همچنین روش کاربرد کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای، آزمایشی در سال 1387 در شوشتر بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی در 4 سطح بهعنوان عامل اول و روش کاربرد کود زیستی در 3 سطح بهعنوان عامل دوم بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار 50% کود شیمیایی+ کود زیستی (8/11 تن در هکتار) و کمترین عملکرد در تیمار کود زیستی (6 تن در هکتار) به دست آمد. بیشترین و کمترین شاخص برداشت به ترتیب در تیمار کود شیمیایی (59/0) و کود زیستی (47/0) مشاهده شد. تعداد دانه در ردیف و تعداد ردیف بلال تیمارهای تلفیقی اختلافی با مقادیر تیمار کود شیمیایی نداشت. در بین روشهای کاربرد کود زیستی، روش بذرمال+ آبیاری نتایج مطلوبتری در مقایسه با دو روش دیگر نشان داد. نتایج آزمون خاک نشان داد که نقش کودهای زیستی بیشتر در رابطه با افزایش دسترسی فسفر، پتاسیم و دیگر عناصر کممصرف بود. با وجودی که جایگزینی کامل کودهای شیمیایی با کود زیستی موجب کاهش عملکرد ذرت دانهای شد، اما کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی ضمن تولید بیشترین عملکرد، مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_92.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_92_58b2fa76dc985315a58224643c53e69b.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
بررسی اثر مقادیر مختلف بقایای گندم و تراکم¬ کاشت بر رشد و عملکرد آفتابگردان
37
53
FA
در کشاورزی ارگانیک و حفاظتی، برای کنترل علف­های هرز، حفظ رطوبت خاک، کاهش درجه حرارت سطح خاک، حاصلخیزی خاک، حفاظت خاک در برابر باران و بهبود کیفیت خاک از مالچ استفاده می­شود. بهمنظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف بقایای گندم و تراکمهای مختلف کاشت، بر رشد و عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در سال 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: 6 سطح مختلف بقایای گندم شامل صفر، 1250، 2500، 3750، 5000 کیلوگرم در هکتار و تیمار سوزاندن بقایای گندم و سه تراکم آفتابگردان شامل 50، 70 و90 هزار بوته در هکتار. براساس نتایج حاصل از این آزمایش، اثر سطوح مختلف بقایای گندم و همچنین تراکم آفتابگردان بر وزن خشک، ارتفاع و عملکرد گیاه زراعی معنیدار بود، بهطوریکه با افزایش حجم بقایای گندم و تراکم آفتابگردان وزن خشک، ارتفاع و عملکرد آفتابگردان افزایش یافت. بیشترین افزایش وزن خشک آفتابگردان در هفته­های سوم، ششم و نهم پس از کاشت بهترتیب 77/61، 08/52 و 71/42 درصد نسبت به شاهد بود. در سه نمونهبرداری انجام شده حداکثر افزایش وزن خشک آفتابگردان با افزایش تراکم بهترتیب 82/66، 48/49 و 16/50 درصد بود. حداکثر افزایش عملکرد دانه در اثر افزایش بقایا گندم 86/29 و با افزایش تراکم آفتابگردان 73/31 درصد مشاهده گردید. نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از 2500 کیلوگرم بقایای گندم و بالاترین تراکم آفتابگردان، باعث بهبود رشد در طول فصل و افزایش عملکرد آفتابگردان میشود. [1]
<br clear="all" />
* مسئول مکاتبه: grz1343@yahoo.com
https://ejcp.gau.ac.ir/article_93.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_93_bddac072380dd37d91bfcb332772e000.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
ارزیابی مدلهای رگرسیونی غیرخطی برای استفاده در آنالیز رشد گندم
55
77
FA
<span style="font-family: 'B Lotus'; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-ansi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-language: EN-US; mso-ansi-language: EN-US;" lang="FA" dir="RTL">آنالیز رشد روش با ارزشی در بررسی کمی رشد و نمو و تولید محصولات به شمار میرود. مدلهای رگرسیونی زیادی برای توصیف الگوهای رشد سیگموییدی وجود دارد. با توجه به اینکه پارامترهای مدلهای رگرسیونی غیرخطی از لحاظ فیزیولوژیکی پرمعنا میباشند، نسبت به مدلهای خطی ارجحتر هستند. هدف از این مطالعه جمعآوری و ارایه مدلهای رگرسیونی غیرخطی پرکاربرد در مطالعات آنالیز رشد (لجستیک، گومپرتز، ریچاردز، ویبول، نمایی خطی بریده، نمایی خطی متقارن و دو نوع مدل بتا برای توصیف روند تغییرات وزن خشک و مدلهای لجستیک و بتا برای توصیف روند تغییرات سطح برگ) بود. آزمایشی با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار و در دو شرایط کشت دیم و آبی و 7 رقم گندم (آریا، دریا، کوهدشت، شیرودی، تجن، تارو و زاگرس) بهصورت آزمایش مرکب در سال زراعی 88-1387 اجرا شد. در این مطالعه کلیه مدلهای رگرسیونی غیرخطی به دادههای سطح برگ و وزن خشک دو رقم گندم آریا و زاگرس برازش داده شدند. نتایج نشان داد که تمام مدلهای مورد استفاده به خوبی روند تغییرات وزن خشک و سطح برگ را در برابر زمان (روز پس از کاشت) توصیف کردند و از این مدلها میتوان در مطالعات آنالیز رشد استفاده کرد. </span>
https://ejcp.gau.ac.ir/article_94.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_94_c61033403466537fc3dcd13ac774d5a7.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
مقایسه سرعت و دوره پر شدن دانه در برخی از ارقام بومی، اصلاح شده و لاین¬های امیدبخش برنج تحت تأثیر مقادیر مختلف نیتروژن
79
101
FA
به منظور بررسی سرعت و طول دوره پر شدن دانه ارقام بومی، اصلاح شده و لاین­های امیدبخش برنج تحت مقادیر مختلف نیتروژن آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا گردید. نوع آزمایش کرت­های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار بود. عامل اصلی شامل مقادیر کود نیتروژن (صفر، 100 و 200 کیلوگرم اوره در هکتار) و عامل فرعی شامل 4 لاین امیدبخش (جلودار، پرتو، دانش و جهش)، 2 رقم بومی(طارم محلی و طارم دیلمانی) و یک رقم اصلاح­شده (قائم1) برنج در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سطوح نیتروژن در چهار صفت مساحت برگ پرچم، محتوی کلروفیل (a+b)، روز تا 50 درصد گلدهی و عملکرد شلتوک و ارقام بجز صفت دوره ﻣؤثر پر شدن دانه، از نظر سایر صفات[1]اختلاف معنی­داری داشتند. روند پر شدن دانه در تیمارهای مختلف کود نیتروژن از الگوی تقریباً یکسانی (منحنی درجه سوم) تبعیت نمود. ارقام مختلف مورد مطالعه فقط در دو صفت سرعت پر شدن و حداکثر وزن دانه پاسخ متفاوت و معنی­داری به مقادیر متفاوت نیتروژن نشان دادند. بر همین اساس بالاترین و کمترین سرعت پر شدن دانه به ترتیب در لاین­های امید بخش پرتو و جلودار در تیمار عدم مصرف کود نیتروژن به دست آمد. ژنوتیپ دانش با 72/6 تن در هکتار بالاترین عملکرد شلتوک را بخود اختصاص داد. مقایسات گروهی بین سه گروه برنج نشان داد که از نظر صفات میزان کلروفیل (a+b) و سرعت پر شدن دانه ارقام بومی در مقایسه با رقم اصلاح شده از میزان بالاتری برخوردار بودند.
<br clear="all" />
*مسئول مکاتبه:Pirdasht@yahoo.com
https://ejcp.gau.ac.ir/article_95.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_95_06ed9d112777b3d01c2d3c5b0e84627a.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
اثرات سمیت آهن بر رشد چهار رقم برنج ایرانی با تاکید بر برخی
جنبههای بیوشیمایی در متحملترین رقم
103
120
FA
در این پژوهش اثرات سه تیمار آهن (صفر، 250 و 500 میلیگرم در لیتر) بر روی چهار رقم برنج شامل ارقام شفق، خزر، هاشمی و صدری در شرایط گلدانی مطالعه شد. پس از شناسایی رقم شفق بهعنوان متحملترین رقم، تغییرات برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در محیط کشت شنی و با محلول غذایی یوشیدا، بر روی این رقم و با تیمارهای 10 (شاهد) و 250 میلیگرم در لیتر آهن انجام شد. این آزمایشات به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه انجام شد. نتایج آزمایشات کشت در خاک مزرعه نشان داد که در تیمارهای 250 و 500 میلیگرم در لیتر آهن در همه ارقام، رشد رویشی بهویژه رشد ریشه گیاهان و مقدار آب نسبی گیاه بهصورت معنیداری کاهش یافت. بیشترین کاهش رشد رویشی در رقم خزر و کمترین کاهش در رقم شفق بود. انباشتگی آهن در شرایط سمیت آهن نسبت به شاهد در ریشه بیشتر از بخش هوایی بود. غلظت پتاسیم در همه ارقام کاهش یافت، اما کمترین میزان کاهش پتاسیم تحت تیمار سمیت آهن در رقم شفق دیده شد. نتایج آزمایشات کشت در محیط شنی در رقم شفق نشان داد که تیمار 250 میلیگرم در لیتر آهن احتمالاً از طریق تنش اکسیداتیو مقدار کلروفیل را کاهش داده و در نتیجه با کاهش فتوسنتز مقدار پروتیئن و قندهای محلول کم شد. افزایش اسیدهای آمینه کل در تیمار سمیت آهن نتیجه تجزیه و یا کاهش سنتز پروتینها است.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_96.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_96_00c15dd5d618366bb735fec7bbfcc962.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
اثر روشهای مختلف حاصلخیزی خاک (شیمیایی، آلی و تلفیقی) بر عملکرد
و اجزاء عملکرد شلغم علوفهای (Brassica rapa)
121
138
FA
به منظور بررسی اثرات کودهای آلی، شیمیایی و تلفیق آنها بر عملکرد و اجزاء عملکرد شلغم علوفهای، آزمایشی در سال زراعی 1389-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران واقع در کرج به اجرا در آمد. آزمایش بهصورت بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار از کودهای آلی، شیمیایی و تلفیقی در سه تکرار انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمار زئوپونیکس+ ورمیکمپوست+ 25درصد کود کامل شیمیایی بالاترین عملکرد غده (2/836 کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. در بین تیمارهای به کار رفته بیشترین عملکرد شاخساره در اثر کاربرد دو تیمار زئوپونیکس+50 درصد کود کامل شیمیایی و ورمیکمپوست+تلقیح بذر+ 25درصد کود کامل شیمیایی تولید شد. بالاترین عملکرد علوفه کل نیز در اثر کاربرد دو تیمار زئوپونیکس+50درصد کود کامل شیمیایی (3/17613 کیلوگرم در هکتار) و ورمیکمپوست + تلقیح بذر+25درصد کود کامل شیمیایی (16000 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد بهترتیب 106 و 87 درصد افزایش عملکرد نشان دادند. نتایج این تحقیق بیانگر اثر افزایشی کاربرد تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی بود. استفاده از روش تغذیهای تلفیقی بیش از کاربرد جداگانه این منابع عملکرد را تحت تاثیر قرار دادند. نتایج نشان داد تاثیر کودهای آلی بر افزایش عملکرد شلغم علوفهای به مراتب بیشتر از کودهای شیمیایی است.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_97.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_97_43346078e2be94cb3d75c789e912a1f4.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
ارزیابی شاخصهای تحمل تنش خشکی در برخی هیبریدهای جدید ذرت
139
155
FA
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه چند هیبرید جدید ذرت و ارزیابی شاخص­های تحمل خشکی، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1388 اجرا گردید. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری نرمال، تنش ملایم و تنش شدید (بهترتیب آبیاری پس از 70، 100 و 130 میلی­متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و عامل فرعی نیز شامل 14 هیبرید ذرت بود. بر اساس عملکرد دانه ژنوتیپ­های مورد بررسی با توجه به شرایط نرمال و دارای تنش خشکی، شاخص­های­ بهرهوری متوسط (MP)، میانگین هندسی بهره­وری (GMP)، تحمل به تنش (STI)، تحمل (TOL)، عملکرد (YI)، پایداری عملکرد (YSI)، حساسیت به تنش (SSI) و نیز درصد تغییر صفات محاسبه شد. نتایج حاصل از بررسی همبستگی با توجه به شرایط نرمال و تنش ملایم شاخصهایMP ،GMP و STI و با در نظر گرفتن شرایط نرمال و تنش شدید شاخصهای TOL و SSI را بهعنوان بهترین شاخص­ها برای تعیین ارقام متحمل به تنش کم­آبی میان هیبریدهای مختلف ذرت معرفی نمود. نتایج مقایسه میانگین هیبریدها نشان داد با توجه به شرایط بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید هیبریدهای KSC700، K47/2-2-1-2-2-1-1-1×K3544/1و KLM76004/3-2-1-1-1-1-1-1×K3545/6 بهعنوان هیبریدهای متحمل به تنش خشکی شناسایی شدند.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_98.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_98_22a09a99b7b75c3631610f32aa428fc4.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
ارزیابی عملکرد دانه با توجه به تغییرات اجزای عملکرد و شاخصهای رشد در گندم
157
173
FA
بهمنظور مطالعه میزان عملکرد دانه، اجزای عملکرد و مقادیر شاخصهای رشد در گندم، آزمایشی در سال 86-1385 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با پنج رقم بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. ارقام مورد مطالعه شامل زاگرس، تجن، کوهدشت، دوروم و لاین N81-18 بودند. پس از رسیدن گیاهان به مرحله رشدی مورد نظر (پنجهزنی، ساقهدهی، آبستنی، گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیک)، صفات وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ با برداشت 15 بوته بهطور تصادفی از هر کرت اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که لاین N81-18 بهدلیل داشتن حداکثر ماده خشک برگ، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR) و سرعت جذب خالص (NAR) نسبت به دیگر ارقام از وضعیت بهتری برخوردار بود. اختلاف آن با سایر ارقام در سطح 5 درصد معنیدار بود. از لحاظ اجزای عملکرد نیز لاین N81-18 و رقم کوهدشت بهترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد دانه در سنبله بودند.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_99.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_99_c199ec0f0843fd0f74c16fcd2b2459e2.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
تاثیر محلول¬پاشی نیتروژن و پتاسیم مکمل بر عملکرد،کیفیت دانه و
کارآیی استفاده از نیتروژن در برنج دورگ بهار-1
175
190
FA
بهمنظور ارزیابی کیفیت دانه و کارآیی استفاده از نیتروژن در برنج دورگ و در واکنش به محلولپاشی کود مکمل پتاسیم و نیتروژن، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت در سال زراعی 88-1387 انجام شد. تیمار­های آزمایشی، شامل محلول­پاشی کود­های نیتروژن و پتاسیم در مراحل مختلف رشد (بهصورت محلول­پاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی، آبستنی و مرحله حداکثر پنجه­زنی و آبستنی به­تنهایی و همراه با محلول­پاشی پتاسیم) بود. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد شلتوک (3/10256 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار محلولپاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی است که نسبت به تیمار پاشش آب خالص 56 درصد افزایش داشت. بیشترین مقدار پروتئین دانه (6/11 درصد) مربوط به تیمار محلول­پاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی و آبستنی در مقایسه با پاشش آب خالص است. مطابق با یافته­های آزمایش، کارآیی استفاده از نیتروژن تحت تأثیر تیمارهای محلول­پاشی قرار نگرفت. در بین عوامل تعیین کننده کیفیت پخت و تبدیل دانه، اگر چه دمای ژلاتینه شدن، درصد برنج گچی و برنج خرده تحت تاثیر محلول­پاشی قرار گرفت ولی درصد آمیلوز، قوام ژل ودرصد برنج سالم تحت تاثیر تیمارهای محلول­پاشی قرار نگرفت. با اعمال تیمارهای محلول­پاشی بهعنوان مکمل در کنار مصرف خاکی آن، رقم بهار-1 از نظر ویژگی­های کیفیت پخت نیز، در گروه متوسط قرار گرفته و محلولپاشی سبب بهبود برخی ویژگیهای تبدیل دانه آن شد. [1]
<br clear="all" />
*مسئول مکاتبه: mzavareh@guilan.ac.ir
https://ejcp.gau.ac.ir/article_100.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_100_d7c8a0382e6b770ef9c6f4b9b1d2ae57.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
ارز¬یابی میزان انتقال مجدد ذخایر ساقه به دانه با استفاده از خشکاننده¬های شیمیایی و ارتباط آن با تبادلات گازی در ژنوتیپ¬های گندم، جو و تریتیکاله
191
208
FA
<span style="font-family: 'B Lotus'; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US; mso-ansi-language: EN-US;" lang="FA" dir="RTL">به­منظور درک بهتر خصوصیات فیزیولوژیک مرتبط با مقاومت به خشکی شامل مقاومت به خشکاننده­های شیمیایی و روند فتوسنتز جاری تحت شرایط تنش رطوبتی در تریتیکاله و مقایسه آن با سایر غلات دانه ریز این آزمایش طی سال زراعی 89-1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گریزه سنندج انجام شد. اثر سه رژیم رطوبتی شامل آبیاری در پتانسیل رطوبتی خاک 3- بار(شاهد)، آبیاری در پتانسیل رطوبتی 10- بار و بدون آبیاری همراه با هشت ژنوتیپ غلات شامل چهار لاین تریتیکاله، سه رقم گندم آبی و یک رقم جو در یک طرح بلوک­های کامل تصادفی با آرایش کرت­های خرد شده، بررسی شد. به­منظور ارزیابی ثبات وزن دانه تحت تنش، با استفاده از کلرات سدیم 1 درصد کلروفیل در کرتهای شاهد در 10 روز بعد از گلدهی تخریب و فتوسنتز جاری متوقف شد. نتایج نشان داد که کلرات سدیم موجب کاهش شدید وزن دانه­ها و انتقال بیشتر ذخایر ساقه به دانه به ترتیب به میزان 51 و 75 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. در بین غلات دانهریز تریتیکاله دارای کمترین میزان کاهش در وزن دانه بود. با کاهش تبادلات گازی مانند سرعت فتوسنتز در شرایط تنش، انتقال مجدد ذخایر اندامهای رویشی افزایش یافت</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-bidi-font-family: 'B Lotus'; mso-fareast-language: EN-US; mso-ansi-language: EN-US;">.</span><span style="font-family: 'B Lotus'; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US; mso-ansi-language: EN-US;" lang="FA" dir="RTL"> این روند در تریتیکاله نمود بیشتری داشت. همچنین در شرایط تنش هر دو عامل روزنه­ای و غیر روزنه­ای نقش مهمی در محدودیت فتوسنتزی ایفا کردند</span>
https://ejcp.gau.ac.ir/article_101.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_101_5c706f787ec47a391e8cc5e5db5c0880.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجله تولید گیاهان زراعی
2008-739X
2008-7403
4
3
2012
06
27
تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام
رایج برنج در دو مکان: رشت و رودسر
209
218
FA
این تحقیق به منظور مطالعه اثر کود نیتروژن بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام رایج برنج در سال زراعی 1388 در دو مکان (موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت و شهرستان رودسر واقع در شرق گیلان) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام (خزر، علیکاظمیو هاشمی) و مقادیر نیتروژن (0، 30، 60 و 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج تجزیه مرکب دادهها نشان داد که عملکرد دانه و زیست توده کل بهطور معنیداری تحت تأثیر مکان، رقم و کود نیتروژن قرار گرفت. ارقام خزر (3943 کیلوگرم در هکتار) و علی کاظمی (3417 کیلوگرم در هکتار) بیشترین عملکرد را دارا بودند. بیشترین عملکرد دانه در مکان رودسر (3980 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که مصرف کود نیتروژن بهطور معنیداری موجب افزایش عملکرد دانه در مقایسه با تیمار شاهد (عدم مصرف کود نیتروژن) شد.
https://ejcp.gau.ac.ir/article_102.html
https://ejcp.gau.ac.ir/article_102_89e6ac25cd3cffea6ecfdc8a033eaf10.pdf