%0 Journal Article %T بررسی تحمل خشکی در ژنوتیپ‌های گندم دیم تحت شرایط متفاوت رطوبتی %J مجله تولید گیاهان زراعی %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z 2008-739X %D 2012 %\ 05/19/2012 %V 5 %N 2 %P 129-143 %! بررسی تحمل خشکی در ژنوتیپ‌های گندم دیم تحت شرایط متفاوت رطوبتی %K گندم نان %K تنش خشکی %K شاخص‌های تحمل %R %X به‌منظور بررسی تحمل خشکی در ژنوتیپ‌های گندم دیم، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه، تحت دو شرایط تنش خشکی (دیم) و آبیاری تکمیلی، در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار و 20 ژنوتیپ گندم نان اجرا گردید. تجزیه واریانس آزمایش آبیاری تکمیلی، نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین ژنوتیپ‌ها از نظر عملکرد دانه، زیست توده، شاخص برداشت، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار‌دانه وجود داشت. در آزمایش تنش خشکی نیز صفات شاخص برداشت، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در ‌سنبله و وزن هزاردانه دارای تفاوت معنی‌داری بین ارقام بودند، ولی صفات عملکرد زیست توده و عملکرد دانه معنی‌دار نبودند. تجزیه واریانس مرکب برای دو آزمایش نشان داد که تنش خشکی، باعث کاهش معنی‌دار شاخص برداشت، تعداد سنبله در مترمربع و وزن هزاردانه گردید، اما بر عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد زیست توده تأثیر معنی‌داری نداشت. در شرایط تنش خشکی ژنوتیپ‌های شماره 3 (ARG/R16//BEZ*2/3/AGRI/KSK/5/TRK13/6/M) و 11 (M-70-4/5/Alborz/4/K6290914/Cno//K58/ Tob/3/Wa) به‌ترتیب با میانگین 22/2 و 19/2 تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. تحت آبیاری تکمیلی بیش‌ترین عملکرد دانه‌ به‌میزان 84/3 و 19/4 تن در هکتار مربوط به ژنوتیپ‌های شماره 3 و 17 (DARI98-MA-39CIT98/99(F4)-1MA-0MA) بود. ژنوتیپ‌های شماره 3 و 17 با دارا بودن بالاترین مقادیر MP، STI و GMP به‌عنوان متحمل‌ترین ژنوتیپ‌ها به تنش خشکی شناخته شدند. %U https://ejcp.gau.ac.ir/article_952_8ab28f396a4df4543ac9e8c584741a1e.pdf